Gedenktekens

door Sen McGlinn en Sonja van Kerkhoff, 1996 -

in English


Memorials (Gedenktekens),
Het Zuiderpark, Den Haag, 1998.

Ons werk heeft vak betrekking op kunst als ervaring, waarbij het conceptuele met het fysieke gecombineerd wordt.


Gedenktekens, KasteelTuinen Arcen, Nederland, 1996.
Hier was het tekst in Nederlands, Engels, Frans en Duits.

In Gedenktekens, ontmoet de kijker eerst een plaat met het verhaal van een vrouwlijke geest die een tuin ontmoet; het eindigt met het achterlaten van haar kleren als een teken van barmhartigheid (herinnering).

Memorials (Gedenktekens), Kasteltuinen Arcen (The Arcen Castle Gardens), 1996.


Vlak voorbij de plaatlagen keramische tegels in de grond in de vorm van een jurk.

The fairytale-like story helps to emphasize the aspect of process in this art in a language familiar to the visitors so that their response to the art is their response to the tale.

Hier is de kunstervaring een combinatie van het verhaal, de tuin en de gedenktegel.



Memorials (Gedenktekens, Gedenksteine, Mémorial),
Kasteeltuinen Arcen (The Arcen Castle Gardens, The Netherlands).


Kasteeltuinen Arcen, Limburg, Nederland.

Introduction to the story
When I first visited the Arcen Castle Gardens I (Sonja) realised that this work would need to have a 'story' to help the visitors to relate to this work as well as to help 'fit' the work into a public context such as these gardens.

Rather than serving as a bridge to connect the visitor with the ceramic tiles, the story is in fact the art and the tiles are relics. Leftovers from an act of creation.

Geëxposeerd

2008   Dage[d]raad | Threads of the Day,
Leids Wevershuis, Leiden, Nederland

2004  Oceanië,
Terp Kerk, Urmond, Limburg, Nederland

2001  Dans le jardin de beux arts,
The ARS AEMULA NATURAE binnenplaats, Leiden, Nederland

1998  Kruidentuin,
Het Zuiderpark den Haag, door STROOM, Nederland

1996  Kasteeltuinen Arcen, Arcen, Limburg, Nederland

  zie aansichtkaart, 2001

Kaft van het boekje voor de 1996 expositie. The walnuts have insets of other works of art. Here: Left to Right are: Virtue of the Rose, Mycelium, Wassing and I tend to see...


The story was written in English and translated into the following languages.

Nederlands  Deutsch   Français  

Arabic version to come  HatIra
belirtileri


Op moment zijn alleen de Duitse, Nederlandse en Engelse versies hier te lezen.

Gedenktekens


een sublieme ervaring

Alles rondom was groen en zonnig toen ze de tuin binnenging. Ze hoefde zich alleen maar te concentreren op de uitzonderingen, op alle bijzonderheden.

Memorials (Gedenktekens), Het verhaal (en boek), 1996.
Deze kunstenaars boek had het verhaal in Nederlands, Engels, Duits en Frans.


Overal ontstond volop variatie. Wilde en tamme planten in allerlie combinaties. Zeker, magie was er ook, of misschien zou verwondering het beter beschrijven. Want zij voelde dat de tuin op haar reageerde; ontdooide. Net als de lente na een lange winter, als dingen langzaam baar de oppervlakte komen en nieuwe ideeën vorm krijgen.


Memorials (Gedenktekens),
Het verhaal (en boek), 1996.
Een pagin in frans en een in engels.

Nu leek zelfs haar kleding nogal alledaags met zijn rijen en grenzen.

De tuin was zo uitnodigend dat zij besloot haar jurk uit te trekken en op het gras uit te spreiden.

Gedenktekens, detail van twee rijen van de expositie in 2001.
We hadden Forget-me-not planten tussen de tegels geplant.

Beneden: Een haagse inwoner leest de arabische vertaling.


Het had iets geks dat die haar ooit gepast had. Nooit echt.

Het was maar een omhulsel, bedoeld om haar geest te bevatten. Daar was hij nooit helemaal in geslaagd aangezien ze altijd nog uit de ramen had kunnen kijken.

Gedenktekens, de 2001 installatie in de Leidse, ARS binnenplaats.

Tjee, ze had dat ding zolang gedragen dat ze zich zonder naakt voelde.
Nee, sterker, ze voelde dat ze een huid had afgelegd.
Het was beangsdtigend en toch leek geen van de nieuwe ideeën om haar heen erop te letten.


Op de engelstalig pagina's van het boekje waren beelden van ons kinderen, spelend in een bad van walnoeten.



Naarmate de tijd verstreek en haar huid de tuin dieper inademde, besefte ze dat alleen de macht der gewoonte haar jurk deed aanvoelen alsof hij was wie zij was.

Ze was onnozel geweest om dat te geloven
- onnozel om bang te zijn
- onnozel om er een verzetsdaad van te maken terwijl ze hem alleen maar hoefde uit te trekken. Doodsimpel eigenlijk.


Gedenktekens, Kasteeltuinen Arcen, 1996.



Maar achteraf, weer afgedaald uit het groepje wilde bomen en na de bronnen van de tuin geproefd te hebben, ging ze terug naar waar haar jurk lag.



Zes van de beelden in de beelden expositie in de Kruidentuin, Het Zuiderpark, Den Haag. Gedenktekens ligt (zie detail beneden) hier aan de linker kant.




Alle mensen, alle huizen en al de straten waren er nog. Ze beschouwde het als haar verplichting aan het nageslacht om hem daar te laten, als een teken van genade.

Om te herinneren aan wat wij kunnen aantrekken en weer te boven komen.

Detail op het eind (herfst) van de 3 maand lang 1996 expositie.


Toen ging ze op de jurk liggen en onarmde de aarde die haar een plek had gegeven en zonk er diep
in weg.
Pagina's van de nederlands gedeelte van de boekje. De tekenenen zijn van Sonja
( klik er op voor detailen. De Essences and Particularities Series ).

Toen zweefde ze naar boven, naar de hemel, waar ze haar geest omhelsde.

En betoverd door het innerlijk wezen van de dingen en
het unieke van alles, besloot ze haar daar te blijven.

Om op ons te passen.
  Boven: 2001 installatie in de leidse ARS binnenplaats.
Links: 1996 installatie in de Arcen Kasteeltuinen.
Beneden: 1998, met arabische sprekende haagse inwoners en touristen van Morokko.

Latest Artwork    By Sen + Sonja    Sonja's c.v.    Sonja's Design page    A tour via thumbnail images